Een dag in het teken van water

Eindelijk hebben we eens doorgeslapen vannacht. Erg jammer dat de wekker dan om 05.45 gaat. Maar ach, het is voor een goed doel. We gaan namelijk dolfijnen spotten. Vaak heb je de hoop dat je ze ziet en dat was ook deze keer het geval. Verrast waren we toen we meer dan 100 dolfijnen zagen die van het oosten naar het westen zwommen. Echt wonderlijk om te zien. De ene groep na de andere en de ene sprong na de andere. Uiteraard probeer je dan alles vast te leggen, maar ik kan je vertellen, midden op zee en bewegende dieren helpen hier niet echt bij mee. Na een uurtje gaan we weer richting ons hotel en besluiten we nog even 1,5 uur onze ogen dicht te doen.

Als we wakker worden verlaten we Lovina en gaan we richting Tulamben. We hebben een onwijs lieve chauffeur die helaas niet heel goed Engels praat. Hij draait hele concerten in zijn auto inclusief beeld, haalt Indonesische lekkernijen voor ons en stopt ook nog op verschillende plaatsen.

De eerste stop geven we zelf aan en ligt iets buiten de route. We bezoeken namelijk de hoogste waterval van Bali, GitGit. Indrukwekkend wat voor kracht hierbij komt kijken. We vervolgens onze reis en onze chauffeur stopt bij een Chinese tempel. Een meneer die ook nog een deel van zijn roots in Nederland heeft liggen leidt ons rond. We zijn snel uitgekeken, maar de gids kan ons wel vertellen dat we een goed koppel (hond en konijn) zijn en nog lang bij elkaar blijven. Wellicht komt die echte honeymoon dan toch nog wel:)!

Rond 14.00 uur komen we aan bij ins hotel in Tulamben. Dit is de eerste keer dat we het hotel een beetje tegen vinden vallen. We zitten hier maar een nachtje, dus dat is te overzien. De reden dat ik hier heen wil is het scheepswrak dat voor de kust ligt. Eenvoudig te bereiken vanaf ons hotel. Uiteraard ben ik snel de zee ingegaan en gezocht, maar helaas niets kunnen vinden. Morgen doe ik nog een poging, want ook met snorkelen zou je hem echt moeten zien liggen.